کمک به بهبود:
کبد چرب
سیروز کبدی
هپاتیت حاد و مزمن
سیلیمارین چیست؟
سیلیمارین یک ترکیب فلاونوئیدی است که از گیاه خار مریم (Silybum marianum) بدست می آید و دارای خواص دارویی متعددی است. مطالعات نشان دهنده ي اثرات بالقوه سیلیمارین به عنوان يک ترکيب آنتي اکسيدان و ضد التهاب بوده است که آن را به عنوان يک مکمل ارزشمند در پيشگيري و درمان طيف وسيعي از بيماريها به ویژه بیماری های مربوط به کبد مستعد کرده است. سیلی مارین از طریق تحریک سنتز پروتئین ریبوزومال باعث افزایش قدرت نوسازی سلولهای کبدی شده لذا یک درمان کمکی کاملاً موثر برای پيشگيري و درمان بيماري ها و آسيب هاي کبدي می باشد. با این حال، سیلیمارین به دلیل حلالیت کم و فراهمی زیستی پایین، به طور کامل جذب بدن نمی شود. بنابراین , جذب خوراکي سیلیمارین در فرمهاي معمول خوراکي (پودر, کپسول و قرص) بسيار پائين است.
محصول سینالیو با بهره گیری از فناوری نانو توانسته است مشکل جذب پایین ماده سیلیمارین را در بدن حل کند. در محصول سینالیو، تمام سیلیمارین در بخش چربی دوست نانوذراتی با نام نانومیسل محبوس مي باشد. اين نانوميسلهاي کروي شکل اندازه ذره اي حدود 10 نانومتردارند و باعث افزايش حلاليت سیلیمارین در آب مي شوند. پس از مصرف خوراکي ، کپسول هاي ژلاتين نرم حاوي نانوميسل هاي سيليمارين در کمتر از 15 دقيقه در محيط اسيدي معده باز شده و در محيط معده پخش مي گردند. اين نانوميسل ها در محيط اسيدي معده حداقل 6 ساعت پايدارند و از بين نمي روند و به صورت دست نخورده به روده کوچک مي رسند. نانوميسل ها پس از رسيدن به روده کوچک، انتقال سيليمارين را از لايه آب دست نخورده موجود در سطح سلول هاي اپيتليال روده اي که يک سد در برابر جذب ترکيبات محلول در چربي مي باشد تسهيل نموده و باعث افزايش جذب سيليمارين از راه خوراکي مي شوند. با توجه به خصوصيات اشاره شده، دفعات مصرف سيناليو نسبت به فرآورده هاي معمول خوراکي کمتر است.
موارد مصرف:
پيشگيري و درمان بيماري ها و آسيب هاي کبدی از جمله هپاتيت حاد و مزمن، سيروز کبدي و يرقان، کبد چرب الکلي و کبد چرب غيرالکلي
افزايش سطح آنزيم هاي کبدي ناشي از مصرف دارو و ..
رفع مشکلات کبدي ناشي از مصرف بيش از حد برخي داروها مانند استامينوفن و داروهاي شيميايي ترک اعتياد
ساير بيماري هاي التهابي کبد
نحوه مصرف:
هرچند مقدار مصرف هر فراورده دارويي را پزشک معالج بسته به مورد مصرف تعيين مي کند، اما باتوجه به افزايش جذب خوراکي سیلیمارین در فرمولاسيون نانوميسلي سینالیو، مقدار مصرف روزانه یک یا دو عدد سافت ژل 70 ميلي گرمي توصيه مي شود. برای اطلاع از نحوه مصرف، موارد منع مصرف، عوارض احتمالی و اطلاعات تکمیلی لطفا بروشور را مطالعه بفرمایید.
محصول سینالیو با بهره گیری از فناوری نانو توانسته است مشکل جذب پایین ماده سیلیمارین را در بدن حل کند. در محصول سینالیو، تمام سیلیمارین در بخش چربی دوست نانوذراتی با نام نانومیسل محبوس مي باشد. اين نانوميسلهاي کروي شکل اندازه ذره اي حدود 10 نانومتردارند و باعث افزايش حلاليت سیلیمارین در آب مي شوند.
پس از مصرف خوراکي ، کپسول هاي ژلاتين نرم حاوي نانوميسل هاي سيليمارين در کمتر از 15 دقيقه در محيط اسيدي معده باز شده و در محيط معده پخش مي گردند. اين نانوميسل ها در محيط اسيدي معده حداقل 6 ساعت پايدارند و از بين نمي روند و به صورت دست نخورده به روده کوچک مي رسند. نانوميسل ها پس از رسيدن به روده کوچک، انتقال سيليمارين را از لايه آب دست نخورده موجود در سطح سلول هاي اپيتليال روده اي که يک سد در برابر جذب ترکيبات محلول در چربي مي باشد تسهيل نموده و باعث افزايش جذب سيليمارين از راه خوراکي مي شوند. با توجه به خصوصيات اشاره شده، دفعات مصرف سيناليو نسبت به فرآورده هاي معمول خوراکي کمتر است.
مزيت سيليمارين نانوميسلي:
با توجه به ماهيت ليپوفيل سيليمارين، جذب خوراکي آن در فرم هاي معمول خوراکي (پودر، کپسول و قرص) بسيار پايين است ولي در اين فرآورده، تمام سيليمارين در بخش هيدروفوبيک نانوميسل هاي کروي شکل، با اندازه ذره اي حدود 10 نانومتر محبوس مي باشد که باعث افزايش حلاليت سيليمارين در آب مي شوند. پس از مصرف خوراکي ، کپسول هاي ژلاتين نرم حاوي نانوميسل هاي سيليمارين در کمتر از 15 دقيقه در محيط اسيدي معده باز شده و در محيط معده پخش مي گردند. اين نانوميسل ها در محيط اسيدي معده حداقل 6 ساعت پايدارند و از بين نمي روند و به صورت دست نخورده به روده کوچک مي رسند. نانوميسل ها پس از رسيدن به روده کوچک، انتقال سيليمارين را از لايه آب دست نخورده موجود در سطح سلول هاي اپيتليال روده اي که يک سد در برابر جذب ترکيبات محلول در چربي مي باشد تسهيل نموده و باعث افزايش جذب سيليمارين از راه خوراکي مي شوند. با توجه به خصوصيات اشاره شده، دفعات مصرف سيناليو نسبت به فرآورده هاي معمول خوراکي کمتر است.
عوارض جانبي:
طبق مطالعات انجام شده به نظر مي آيد که سيليمارين ايمن و قابل تحمل هست.
برخي از عوارض مشاهده شده در مطالعات شامل موارد زیر می باشد:
مشکلات گوارشي با شيوع کم، سردرد، سرگيجه، واکنش هاي آلرژيک، خارش و راش هاي پوستي
